Esto foi o que publicou A Voz de Galicia sobre este partido, xa comentado por todos vos no post da anterior ronda.
Cayó el Taragoña en Lamela (1-2). El partido llegó a la prórroga, pero se paró definitivamente en la primera parte del tiempo añadido. Alberto adelantó a los taragoñeses (min 15) y los locales nivelaron a los 30. Al inicio de la prórroga vino el 2-1, pero ya los visitantes jugaban sin los expulsados Alberto (min 70) y Ramón (75). Después se lesionaron tres jugadores y el árbitro paró el juego.
sábado, 23 de mayo de 2009
jueves, 7 de mayo de 2009
Xa estamos en oitavos
TARAGOÑA 2-2 DEIXEBRE
Chegaba a copa do Sar á Lomba, un equipo descoñecido de terceira rexional viña para disputar o pase á seguinte ronda a Taragoña, o Deixebre.
Empezou o encontro bastante soso e descafeinado, costoulle ó equipo entrar no partido, e parecía unha desas tardes nas que non estamos moi espabilados. O rival pronto amosou que non ía provocar moito perigo na nosa portería (defendida por Iván).
Logo se realizou un cambio de estratexía e restructuración de xogadores para pasar a xogar con Teaio (medio lateral medio interior, ainda non sei decir agora de que xogaba) Carro, Manel, Penka e Tembra na retagarda. David, Lepe como pivotes. Canarias a unha banda e Kasillas na media punta. Ita so arriba.
Asi discurreu toda a primeira parte, sen moito que salientar.
A arenga do mister no vestiario debeu causar efecto, pois ó minuto de sair dos vestiarios, Ita dispara despois de pelexar ben co central e o rechace do porteiro aprobeitao Berto para adiantar ó Taragoña no marcador e parecía por aquel entonces sentenzar a eliminatoria.
Pero cando xa o partido expiraba nun corner, un balón morto na área e o central cun bo lanzamento raso subía o empate ó marcador.
O cansanzo facíase latente nos nosos xogadores, o partido de Puebla estaba pasando factura, tamén a ausencia de pezas clave. Entraran nesta segunda parte Toño, Joaquín, Emilio e entraría Yuli de dianteiro nesta prórroga antes os numerosos calambres de Kasillas.
Unha boa presión de este último cambio propicio o roubo cerquiña da área, e nunha xogada maxistral de Lepe, zafandose dun contrario e batindo ó gardameta cun tiro cruzado co exterior. Outra vez parecía sentenciada a eliminatoria. Pero outra vez subiu ó central a tarefas ofensivas, e nun balón longo, unha prolongación e entrada de segunda liña (moi parecida á expulsión de Abidal) a xogada máis mítica e fácil de facer. Control dentro da área e nin Lepe nin Iván poden facer nada para evitar o gol.
O partido ía máis alá, e chegaba ós penaltis. Estes ía amosar todo o que fora o partido: un despropósito total e absoluto. Xa nin recordo cantos penaltis se fallaron, pero o rival tivo a ocasión de gañar duas veces, pero votou fora os tres últimos e o Taragoña pasou de ronda.
Ánimo e chegar o máis lonxe posible.
Crocha 2 - 3 Taragoña
Disputabase o derradeiro encontro da tempada regular nunha tarde soleada na Pobra fronte ó Crocha.
Ante as baixas polo puente, o once titular foi o seguinte:
Iván
Teaio Carro Penka Manel Tembra
David
Canarias Lepe
Kasillas Ita
Adiantabase o Taragoña transcurridos poucos minutos dende o pitido inicial cun gol de Kasillas (como non) elevando o balón por riba do porteiro dun pase largo de Iván que o central local non acertou a depexar.
Pouco tempo tardou en reaccionar o Crocha que nunha xogada embarullada logrou empatar o encontro momentaneamente. Pouco lle duraría a alegría xa que nunha xogada de Ita con centro a Canarias, o defensa derriba a este dentro da área e o colexiado sinala a pena máxima, transformada por Kasillas dun disparo raso á basedo pau.
Colleríamos máis ventaxa cando Penka remata ó fondo das maias un corner votado por Lepe. O remate foi co pe case na area pequena....
Tamén dou tempo a ver como unha boa xogada de Canarias pola banda dereita foi desperdiciada por Ita cun ramte moi floxo ca perna mala.
A segunda parte comezou case sin intesidade dado que ambos equipos non sexogaban nada, o partido parecía abocado a deixar pasar o tempo ata o seu final. Pero o arbitro tomou protagonismo expulsando a Teaio con Vermella directa (si, outra vez) por propinar unha patada a un contrario cando o balón xa andaba por Corcubión...
O Crocha veuse arriba ante a superioridade numérica e creou varias ocasións, unha moi clara desvaratada cun paradón por parte de Iván nun remate a bocaxarro que finalmente foi dar ó longueiro da portería. O Taragoña puido haber sentenciado nun par de máns a máns co porteiro, nos que tanto Ita como Kasillas non superon definir, un cun intento de baselina que dou no longueiro e outro cun intento de regatear ó porteiro que non fructificou. O propio Kasillas tivo outra ocasión clara nun cnetro de Lepe que se perdeu nun intento de remate un tanto raro.
O que perdona acaba perdendo, di unha das máximas do fútbol e estivo a punto de suceder, porque nun corner (concedido ante a falta de comunicación dos xogadores por parte de Tembra) Angel (excompañeiro meu no Boiro) rematou co pe ó fondo das maias nun calco ó gol de Penka.
Non houbo máis sobresaltos e o derradeiro encontro da tempada rematou con outra victoria que a falta de saber o resultado do Cordeiro deixanos con posibilidades de acadar a cuarta posición.
Agora toca facer balance da tempada e afrontar outra máis con máis expectativas qeu esta espero, despois xa se verá o que sucede e o tempo porá as aspiracións no seu lugar, pero de inicio estas terán que ser maiores.
Saudos,e sorte para a copa.
Non quería deixar de felicitarvos a todos(Miguens tamén vai por ti) pola vosa moi boa campaña.
Ante as baixas polo puente, o once titular foi o seguinte:
Iván
Teaio Carro Penka Manel Tembra
David
Canarias Lepe
Kasillas Ita
Adiantabase o Taragoña transcurridos poucos minutos dende o pitido inicial cun gol de Kasillas (como non) elevando o balón por riba do porteiro dun pase largo de Iván que o central local non acertou a depexar.
Pouco tempo tardou en reaccionar o Crocha que nunha xogada embarullada logrou empatar o encontro momentaneamente. Pouco lle duraría a alegría xa que nunha xogada de Ita con centro a Canarias, o defensa derriba a este dentro da área e o colexiado sinala a pena máxima, transformada por Kasillas dun disparo raso á basedo pau.
Colleríamos máis ventaxa cando Penka remata ó fondo das maias un corner votado por Lepe. O remate foi co pe case na area pequena....
Tamén dou tempo a ver como unha boa xogada de Canarias pola banda dereita foi desperdiciada por Ita cun ramte moi floxo ca perna mala.
A segunda parte comezou case sin intesidade dado que ambos equipos non sexogaban nada, o partido parecía abocado a deixar pasar o tempo ata o seu final. Pero o arbitro tomou protagonismo expulsando a Teaio con Vermella directa (si, outra vez) por propinar unha patada a un contrario cando o balón xa andaba por Corcubión...
O Crocha veuse arriba ante a superioridade numérica e creou varias ocasións, unha moi clara desvaratada cun paradón por parte de Iván nun remate a bocaxarro que finalmente foi dar ó longueiro da portería. O Taragoña puido haber sentenciado nun par de máns a máns co porteiro, nos que tanto Ita como Kasillas non superon definir, un cun intento de baselina que dou no longueiro e outro cun intento de regatear ó porteiro que non fructificou. O propio Kasillas tivo outra ocasión clara nun cnetro de Lepe que se perdeu nun intento de remate un tanto raro.
O que perdona acaba perdendo, di unha das máximas do fútbol e estivo a punto de suceder, porque nun corner (concedido ante a falta de comunicación dos xogadores por parte de Tembra) Angel (excompañeiro meu no Boiro) rematou co pe ó fondo das maias nun calco ó gol de Penka.
Non houbo máis sobresaltos e o derradeiro encontro da tempada rematou con outra victoria que a falta de saber o resultado do Cordeiro deixanos con posibilidades de acadar a cuarta posición.
Agora toca facer balance da tempada e afrontar outra máis con máis expectativas qeu esta espero, despois xa se verá o que sucede e o tempo porá as aspiracións no seu lugar, pero de inicio estas terán que ser maiores.
Saudos,e sorte para a copa.
Non quería deixar de felicitarvos a todos(Miguens tamén vai por ti) pola vosa moi boa campaña.
lunes, 27 de abril de 2009
Revancha acadada
TARAGOÑA 3-1 OLEIROS
Acercase o final de Liga, e o noso equipo xa non se xoga nada máis que a honra (que é bastante), asi que deberiamos xogar con tranquilidade e sen nervos.
Visitaba A Lomba o Oleiros, co precedente do partido de ida, sabíamos que non ía ser un partido máis, porque había no vestiario gañas de revancha.
E así foi, un partido moi disputado e con moita entrega polos dous equipos. Igual non foi un partido vistoso (para nada) pero tivo emoción.
Yuli na portería, unha defensa formada por Teaio, Carro, Penka, Manel, Tembra. Na medular entraron Valentín, Moncho, Lepe e na dianteira estaban Kasillas e Ita. Estos foron os once encargados de sacar o partido adiante.
A primeira parte, a verdade, non foi un homenaxe ó bo fútbol nin moito menos. Puidemos ver como nun gran despiste demos un gol en bandexa ó Oleiros, e o Percebeiro non desperdiciou a ocasión facendo subir o tanto ó marcador.
Non tiña pinta de que puideramos sacar este partido adiante, pero nunha xogada individual maxistral por parte de Ita, na que regateou ata tres contrarios chegando á liña de fondo e dando o pase da morte a Kasillas, que sempre esta ahí (como Raúl
)
Despois do descanso o partido non millorou e sigueu polos mesmos cauces, ata que nun remate á saída dun corner, Berto peinou o balón, Penka desviouno un pouco, o porteiro intentou atallar e manter o balón fora da portería pero o árbitro concedeu o gol que nos daba a victoria momentanea. Nese momento na grada instaurouse a duda, pois a visión non era boa, e según a miña posición, apostaría que non entrara o balón e que fose falta de Penka ó porteiro por darlle ó esférico cando este tiña a mán sobre él.
O seguinte sobresalto foi cando, despois dunha falta Teaio encarouse cun contrario, este escupiulle e Teaio reaccionou, co que foi expulsado o ter xa unha amarilla de antes. Proseguiron insultos co que podemos perder a un dos xogadores máis en forma do equipo para a copa, unha pena.
Finalmente nun pase longo dende a defensa, Berto (posiblemente en fora de xogo) peina ou estorba ó defensa, co que o balón cae franco para a entrada en velocidade de Canarias (que entrou nesta segunda parte como Toño, Emilio, Xaquin, Iván de xogador de campo) que despois de moitas duda vate de disparo raso ante a saida do porteiro.
Asi chegou ó final do partido cunha victoria non moi lucida pero merecida e que server para seguir pensando no carto posto da clasificación.
Noraboa rapaces.
Acercase o final de Liga, e o noso equipo xa non se xoga nada máis que a honra (que é bastante), asi que deberiamos xogar con tranquilidade e sen nervos.
Visitaba A Lomba o Oleiros, co precedente do partido de ida, sabíamos que non ía ser un partido máis, porque había no vestiario gañas de revancha.
E así foi, un partido moi disputado e con moita entrega polos dous equipos. Igual non foi un partido vistoso (para nada) pero tivo emoción.
Yuli na portería, unha defensa formada por Teaio, Carro, Penka, Manel, Tembra. Na medular entraron Valentín, Moncho, Lepe e na dianteira estaban Kasillas e Ita. Estos foron os once encargados de sacar o partido adiante.
A primeira parte, a verdade, non foi un homenaxe ó bo fútbol nin moito menos. Puidemos ver como nun gran despiste demos un gol en bandexa ó Oleiros, e o Percebeiro non desperdiciou a ocasión facendo subir o tanto ó marcador.
Non tiña pinta de que puideramos sacar este partido adiante, pero nunha xogada individual maxistral por parte de Ita, na que regateou ata tres contrarios chegando á liña de fondo e dando o pase da morte a Kasillas, que sempre esta ahí (como Raúl
)Despois do descanso o partido non millorou e sigueu polos mesmos cauces, ata que nun remate á saída dun corner, Berto peinou o balón, Penka desviouno un pouco, o porteiro intentou atallar e manter o balón fora da portería pero o árbitro concedeu o gol que nos daba a victoria momentanea. Nese momento na grada instaurouse a duda, pois a visión non era boa, e según a miña posición, apostaría que non entrara o balón e que fose falta de Penka ó porteiro por darlle ó esférico cando este tiña a mán sobre él.
O seguinte sobresalto foi cando, despois dunha falta Teaio encarouse cun contrario, este escupiulle e Teaio reaccionou, co que foi expulsado o ter xa unha amarilla de antes. Proseguiron insultos co que podemos perder a un dos xogadores máis en forma do equipo para a copa, unha pena.
Finalmente nun pase longo dende a defensa, Berto (posiblemente en fora de xogo) peina ou estorba ó defensa, co que o balón cae franco para a entrada en velocidade de Canarias (que entrou nesta segunda parte como Toño, Emilio, Xaquin, Iván de xogador de campo) que despois de moitas duda vate de disparo raso ante a saida do porteiro.
Asi chegou ó final do partido cunha victoria non moi lucida pero merecida e que server para seguir pensando no carto posto da clasificación.
Noraboa rapaces.
miércoles, 22 de abril de 2009
E chegou a derrota...
CRÓNICA DA VOZ DE GALICIA
El Taragoña cayó en el feudo del Belvís (1-0) en un partido en el que los de Joaquín Miguens apenas inquietaron al guardameta local, salvo un par de acciones puntuales de Alberto al final del encuentro.
Taragoña: Iván, Toño, Manel, Penca, Lepe, Valentín, Teaio, Diego, Tembra, Alberto e Ita. También jugaron David, Yuli, Joaquín, Emilio y Ramón.
Taragoña 0-0 Cidade de Santiago
Lepe fixo a seguinte crónica no foro:
Un empate con sabor a vitoria
onte conseguimos ontre empate na casa, e xa van uns poucos, pero esto foi un empate con sabor a vitoria polo partido tan serio que fixemos, contra quen o fixemos e por ultimo polo xogo que fixemos.O equipo saltava o campo con Yuly e catro homes atras que eran Carro e lepe nos laterais con Penka e Manel como centrais por diante del Valentin acompaqñado no medio por ramon e Chakar e Teaio e Joaquin nas bandas e Arriba Ita,tamen xogaron Toño,Canarias,David. Opartido foi moi disputado ena primeira poarte salimos moi metidos nos primeiros 15 minutos e xogamos este tempo no campo do ciudad pero a partir deste momento viñemonos un pouco atras e volvemos a xogar o tipico partido disputado e de balons arriba, e asi chegamos o descando, na segunda parte salimos un pouco durmidos e eles apretaron o comenzo pero so foi eso, porque despois controlamos o partido, con fases de sacar o balon convinado dun lado a outro e pouco inusual en nos e so faltandonos ese ultimo pase pa culminalas xogadas.A nosa porteria en ningun momento correu peligro e nos dispuxemos dunha gran ocasion nas botas de Ramon pa gañalo partido pouco antes de finalizar, asi que nada a seguir que ai que conseguir ese cuarto puesto e quedar invictos na casa(unico equipo que sigue invito nesta temporada)e pas semana a ganar a Belvis.
Tamen salientar a rabitraxe das mellores que vin eswta temporada, deixando xogar en todo momento aplicando leis da ventaxa e sen que se lle escapara o partido en ningun momento.
Un empate con sabor a vitoria
onte conseguimos ontre empate na casa, e xa van uns poucos, pero esto foi un empate con sabor a vitoria polo partido tan serio que fixemos, contra quen o fixemos e por ultimo polo xogo que fixemos.O equipo saltava o campo con Yuly e catro homes atras que eran Carro e lepe nos laterais con Penka e Manel como centrais por diante del Valentin acompaqñado no medio por ramon e Chakar e Teaio e Joaquin nas bandas e Arriba Ita,tamen xogaron Toño,Canarias,David. Opartido foi moi disputado ena primeira poarte salimos moi metidos nos primeiros 15 minutos e xogamos este tempo no campo do ciudad pero a partir deste momento viñemonos un pouco atras e volvemos a xogar o tipico partido disputado e de balons arriba, e asi chegamos o descando, na segunda parte salimos un pouco durmidos e eles apretaron o comenzo pero so foi eso, porque despois controlamos o partido, con fases de sacar o balon convinado dun lado a outro e pouco inusual en nos e so faltandonos ese ultimo pase pa culminalas xogadas.A nosa porteria en ningun momento correu peligro e nos dispuxemos dunha gran ocasion nas botas de Ramon pa gañalo partido pouco antes de finalizar, asi que nada a seguir que ai que conseguir ese cuarto puesto e quedar invictos na casa(unico equipo que sigue invito nesta temporada)e pas semana a ganar a Belvis.
Tamen salientar a rabitraxe das mellores que vin eswta temporada, deixando xogar en todo momento aplicando leis da ventaxa e sen que se lle escapara o partido en ningun momento.
martes, 7 de abril de 2009
Gran voctoria
Deixovos as crónicas dos propios protagonistas que escribiron no foro:
Kasillas escribeu:
Bueno para empazaer este foi o once incial:
yuli
Carro Pedro Manel Lepe
Valentin
Teaio Alberto Ramon Juaquin
Ita
O esquema foi este, e os cambios na segunda metade foron os segintes:
1º Ita por Chakar
2ºRamon por Tembra
3ºAlberto por Canarias
4ºJuaquin por Toño
Creo que foron asi os cambios mais ou menos.
Bueno respecto o partido,todos sabiamos que iba a ser moi complicado,porque era un campo que non se nos daba mo ben e no que sempre os partidos foron moi duros.
Pero na miña opinion esta vez non foi pa tanto. Empezamos na miña opinion dominando e chegando a porteria contraria e intentando rematar todalas xogadas con maior ou menor acerto,sen deixar contras o Bastabales,e asi tivemos un par de ocasions na cabeza de Ita que o porteiro detivo ben. Eles por contra nesta primeira parte reclamaron un penalti cometido por Yuli sobre Fernando(non podo dicir se foi ou non porque me colle mo lonxe). O Bastabales levou todo o perigo nesta primeira parte e na segunda tamen en balons colgados a area sobre Fernando,e desde aprobeitar o seu corpo ou en segundas xogadas,creo que a nosa defensa unha vez mais estivo moi ben para secar o Bastables como ben puideron. ASi co cero cero no marcador fomonos o decanso.
Na segunda parte mais do mesmo nos chegando e rematando todo con mallor ou menor acerto,repito,e asi chegaron as mellores acosion que tivemos.
Primeiro nun saque de esquina chegou o noso gol nun moi bo remate de cabeza de Ramon ao saque de esquina,adiantandose ao porteiro deles,moi bo gol.
Despois chegaron mais ocasion que non supimos aprobeitar. Primeiro nun centro desde a banda esquerda que eu remato na area pequena eo porteiro rechaza,o balon caelle a Teaio que fai unha rara chilena e falla e caeme outra vez a min que remato en plancha e como non botoa fora(curiosa xogada non,ante todo rara),despois nun balon ao longeiro que envio eu,e unha moi boa parada do porteiro visitante a tiro de Teaio.
Aqui creo que acabaron as nosas ocasion,porque non fomos quen de collelos nuha contra xa que eles apretaron moito con balons colgados a area que entre a defensa e Yuli fomos quen de kitalos de encima.
Tres puntos que saben a gloria xa que nos permiten seguir ai arriba e deixar ao Bastables a cinco puntos de diferencia. Agora ven o Cidade de Santiago con varias baixas xa confirmadas(Pedro,Alberto) e algunhas por confirmar como a de Morrillo ou algun se se vai de vacacions. Eu como tou moi estresado e son o enchufado boume co creador deste foro a coñecer novos mundos.
Quero facer un ultimo comentario,xa que cando o ai que criticar son o primeiro,cando o ai que alabar tamen o bou a ser. Falar do excelente estado de forma de Teaio,que para min esta sendo un dos mellores ao longo detoda a temporada,lastima que a sua cabeza non vai acorde co seu estado de forma. moi pero que moi boa temporada,si señor.
E Lepe apuntillou:
O partido deste domingo foi un partido dos tipicos entre o Taragoña e Bastavales pero para entendelo mellor entre Guti(entrenador de bastavales) e Mister Miguens, un deses partidos tacticos e disputados que se resolve nunha xogada puntual ou a balon parado,neste partido salimos con este esquema 4-4-2 tan habitual ultimamente pero que neste partido o mister miguens no tiña tan claro sobretodo pola aportacion en punta de fernando no Bastavales, e cos seguintes homes yuli na porteria, carro e lepe nos laterais centrales pedro( o cal perdemos a partires desta xornada por viaxe de estudios)Manel por diante organizando o xogo Valentin con ramon e nas bandas Teaio(outra vez impresionante)e Joaquin e arriba Ita, o partido estubo marcado por esa orden da uqe falabamos pero quizas notouse que ningun dos dous equipos se xogaba nada pero creo que mais o bastavales o cal lle notei certa apatia exceptuando os primeiros 20 minutos nos cal nos achucharon na nosa areas pero eso foi todo xa que a partir deso dominamos o partido non claramento, pero si defensivamente xa que o noso porteiro non tubo que intervir, asi que nada 3 puntiños mais e as seguir, ahora a polo lider.
Gran victoria. Feliz Semá Santa a todos.
Saúdos dende Lustres.
Kasillas escribeu:
Bueno para empazaer este foi o once incial:
yuli
Carro Pedro Manel Lepe
Valentin
Teaio Alberto Ramon Juaquin
Ita
O esquema foi este, e os cambios na segunda metade foron os segintes:
1º Ita por Chakar
2ºRamon por Tembra
3ºAlberto por Canarias
4ºJuaquin por Toño
Creo que foron asi os cambios mais ou menos.
Bueno respecto o partido,todos sabiamos que iba a ser moi complicado,porque era un campo que non se nos daba mo ben e no que sempre os partidos foron moi duros.
Pero na miña opinion esta vez non foi pa tanto. Empezamos na miña opinion dominando e chegando a porteria contraria e intentando rematar todalas xogadas con maior ou menor acerto,sen deixar contras o Bastabales,e asi tivemos un par de ocasions na cabeza de Ita que o porteiro detivo ben. Eles por contra nesta primeira parte reclamaron un penalti cometido por Yuli sobre Fernando(non podo dicir se foi ou non porque me colle mo lonxe). O Bastabales levou todo o perigo nesta primeira parte e na segunda tamen en balons colgados a area sobre Fernando,e desde aprobeitar o seu corpo ou en segundas xogadas,creo que a nosa defensa unha vez mais estivo moi ben para secar o Bastables como ben puideron. ASi co cero cero no marcador fomonos o decanso.
Na segunda parte mais do mesmo nos chegando e rematando todo con mallor ou menor acerto,repito,e asi chegaron as mellores acosion que tivemos.
Primeiro nun saque de esquina chegou o noso gol nun moi bo remate de cabeza de Ramon ao saque de esquina,adiantandose ao porteiro deles,moi bo gol.
Despois chegaron mais ocasion que non supimos aprobeitar. Primeiro nun centro desde a banda esquerda que eu remato na area pequena eo porteiro rechaza,o balon caelle a Teaio que fai unha rara chilena e falla e caeme outra vez a min que remato en plancha e como non botoa fora(curiosa xogada non,ante todo rara),despois nun balon ao longeiro que envio eu,e unha moi boa parada do porteiro visitante a tiro de Teaio.
Aqui creo que acabaron as nosas ocasion,porque non fomos quen de collelos nuha contra xa que eles apretaron moito con balons colgados a area que entre a defensa e Yuli fomos quen de kitalos de encima.
Tres puntos que saben a gloria xa que nos permiten seguir ai arriba e deixar ao Bastables a cinco puntos de diferencia. Agora ven o Cidade de Santiago con varias baixas xa confirmadas(Pedro,Alberto) e algunhas por confirmar como a de Morrillo ou algun se se vai de vacacions. Eu como tou moi estresado e son o enchufado boume co creador deste foro a coñecer novos mundos.
Quero facer un ultimo comentario,xa que cando o ai que criticar son o primeiro,cando o ai que alabar tamen o bou a ser. Falar do excelente estado de forma de Teaio,que para min esta sendo un dos mellores ao longo detoda a temporada,lastima que a sua cabeza non vai acorde co seu estado de forma. moi pero que moi boa temporada,si señor.
E Lepe apuntillou:
O partido deste domingo foi un partido dos tipicos entre o Taragoña e Bastavales pero para entendelo mellor entre Guti(entrenador de bastavales) e Mister Miguens, un deses partidos tacticos e disputados que se resolve nunha xogada puntual ou a balon parado,neste partido salimos con este esquema 4-4-2 tan habitual ultimamente pero que neste partido o mister miguens no tiña tan claro sobretodo pola aportacion en punta de fernando no Bastavales, e cos seguintes homes yuli na porteria, carro e lepe nos laterais centrales pedro( o cal perdemos a partires desta xornada por viaxe de estudios)Manel por diante organizando o xogo Valentin con ramon e nas bandas Teaio(outra vez impresionante)e Joaquin e arriba Ita, o partido estubo marcado por esa orden da uqe falabamos pero quizas notouse que ningun dos dous equipos se xogaba nada pero creo que mais o bastavales o cal lle notei certa apatia exceptuando os primeiros 20 minutos nos cal nos achucharon na nosa areas pero eso foi todo xa que a partir deso dominamos o partido non claramento, pero si defensivamente xa que o noso porteiro non tubo que intervir, asi que nada 3 puntiños mais e as seguir, ahora a polo lider.
Gran victoria. Feliz Semá Santa a todos.
Saúdos dende Lustres.
Suscribirse a:
Comentarios (Atom)